امکان ملاقات با امام زمان(ع) از انکار تا واقعیت

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی مرآت؛ یکی از مسائل مبتلا به و پرچالش در مورد امام زمان(ع) موضوع ملاقات با ایشان است از یک سو عده‌ای از علما و بزرگان شیعه از ملاقات های خود با امام زمان(عج) می‌گویند اما از طرف دیگرعده‌ای این موضع را نفی کرده و طبق توقیع امام مهدی(عج) «هر کس بگوید که مرا دیده است، دروغ گفته است”.

اگرچه می بایست به این نکته توجه داشت پذیرفتن امکان دیدار امام عصر(عج)، بدین معنا نیست که هر کس مدعی دیدار شد، می توان او را تصدیق کرد. بی تردید، تصدیق مطلق، مانند تکذیب مطلق جایز نیست، مدعیان شیاد بسیار زیاد هستند و ساده اندیشی در این خصوص بسیار خطرناک است! نمونه های فراوانی از این موارد، در عصرحاضر دیده و شنیده شده است.

اما عده ای براساس برخی مستندات می‌گویند دیدار با امام زمان در دوران غیبت کبری امکان پذیر نیست که به دلایلی از جمله توقیع علی‌بن‌محمد سَمُری آخرین نایب امام زمان و همچنین برخی دلایل مانند ناشناس بودن امام زمان و .. اکتفا می‌کنند  و از سوی دیگر برخی بزرگان از ملاقات‌های خود با امام عصر می‌گویند و همچنین امکان عقلی و اذعیه و احادیثی در این خصوص وجود دارد.

توقیع علی بن محمد سمری که در منابع کهن شیعی آمده است منبع آن ضعیف است و همچنین در تفسیر آن توسط بزرگان مقصود از این نامه پایان یافتن غیبت صغری و شروع غیبت کبری امام زمان(عج) است که اگر کسی ادعا کند که نائب و یا وکیل ایشان است، کذاب است.

اما براساس برخی ادعیه و احادیث و دلایل عقلی سخن برخی بزرگان دیدار با امام زمان امکان پذیر است و  عالمانی چون شیخ صدوق و شیخ طوسی نیز در کتاب‌های خود فصلی گشوده‌اند و از دیدارکنندگان با امام و چگونگی دیدارها سخن گفته‌اند و به ممکن بودن آن تصریح کرده‌اند.

داستان های متعددی از دیدار برخی بزرگان با امام زمان روایت شده که قابل استناد است و نشان دهنده آن است که ملاقات امام زمان امری ممکن است .

می‌گویند از روستایی کسی خدمت شیخ مفید رسید ودر مورد زنی حامله که فوت کرده وفرزندش زنده است سؤال کرد که: «آیا باید شکم این زن را پاره کرده و طفل را بیرون آوریم و یا این که با آن بچّه، او را دفن کنیم؟»
شیخ مفید فرمود: «با همان بچّه او را دفن کنید».
پس آن مرد برگشت. در وسط راه دید مرد اسب سواری از پُشت سر، سریع می‌آید، وقتی به نزدیک مرد رسید، گفت: «ای مرد! شیخ مفید فرموده است که شکم آن زن را پاره کنید و طفل را بیرون بیاورید و زن را دفن کنید».
آن مرد نیز همین کار را کرد. پس از مدّتی اتّفاق را برای شیخ مفید بیان کردند، شیخ فرمود: «من کسی را نفرستادم ومعلوم است که آن شخص صاحب الامر (علیه السلام) بوده است. حالا که در احکام دینی اشتباه می‌کنم همان بهتر که دیگر احکام دینی را بیان نکنم». پس به خانه رفتند ودرب خانه را بستند و بیرون نیامدند.
ناگاه از حضرت ولی عصر (علیه السلام) نامه‌ای برای شیخ مفید آمد که: «بر شما واجب است تا احکام دینی را بیان کنید و ما هم شما را همراهی کنیم و مواظب باشیم که اشتباه نکنید». پس شیخ مفید دوباره شروع به بیان احکام دین کرد.

اما در پایان باید گفت بنابراین امکان دیدار امام (علیه‌السّلام) در عصر غیبت بدین معنا نیست که هرکس بخواهد براحتی به ان دست پیدا می کند، جز اندکی از انسان های نیک و خاص بقیه انسان ها توفیق دیدار نخواهند یافت. بدین جهت، هر حکایتی از دیدار امام زمان (علیه‌السّلام) را نباید پذیرفت.